Oczywiście jest bardzo zbliżony do ,,Niewinnych marzycieli" Wajdy, nawet bardzo, jednak w polskim kinie takich filmów jest jak na lekarstwo więc chłońmy!
Scenariusz- ciekawy, absurdalny pomysł, jak na prawdziwą ponadczasową komedię przystało, jednak nie dopracowany. Dialogi bywają przewidywalne, tak jakby ktoś zaczął cięta myśl ale jej nie skończył.
Podobała mi się ilość kontrastów w tym filmie. Mamy z jednej strony pokazaną resztkę arystokracji wraz jej absurdalymi zasadami, które na siłę chce zachować kontra młodych ludzi, którzy sami nie chcą w prawdzie wchodzić w związek i ich subtelny bunt (tak subtelny). Kolejny to sceneria- mamy zimową noc. Ten kontrast bieli i czerni jest bardzo wyraźny, buduje klimat, wszechobecną tajemniczość, niepwnosć- nie wiemy jaką decyzje podejmie Joanna, co zrobi Łokietek jeśli ma szukać osoby która stoi obok niego (tak absurd).
Gra aktorska. Joanna (K.Stypułkowska)-urocza ale zadziorna, niby drobna i niewinna ale zarazem kombinatorka, delikatna ale stanowcza, zmienia zdanie-po prostu kobieta :)
Łokietk (T. Janczar)-jak w większości jego ról, człowiek który nie pasuje do otoczenia, z głową i oczami gdzieś wysoko w chmurach, człwiek który odnajdzie się w każdej grupie,ale do żadnej nie należy
Andrzej (Gogolewski)-,,książkowy" Pan inżynier, bardzo szablonowa postać, ciężko byłoby zepsuć tę rolę. btw ciekawe, ale na jednym planie spotyka się on i T.Janczar jeszcze przed ,,Chłopami", w całkowicie innej scenerii
Komunizm- nie lubię w takich filmach szukać jakichkolwiek odniesień, jednak już oko mi spaczyło, więc mamy prześmiewcze przestawienie arystokracji, a drugie to bohater-Łokietek, pochodzi z rodziny górniczej i jak sam mówi ,,praca dała mu możliwość studiów zaocznych na agh"
Podsumowując warto- miły film z klasą do obejrzenia we dwoje, czy na niedzielne popołudnie.