A ja bym jednak dopisał do tego filmu coś więcej :) Czy nie jest to przypadkiem historia o postrzeganiu rzeczywistości. O tym, że nie ma rzeczy jednoznacznych (no bym czy Frank był w końcu oszustem czy naprawdę miał "Daas"?) i o tym jak rozum i zmysły wodza nas na manowce. Dla mnie był to po prostu piękny filmowy klejnocik z bardzo ciekawą, klimatyczną historią :)

Zgadzam się. Z jednej strony mamy na końcu podane jak na tacy racjonalne wyjaśnienie intrygi godne epoki, w której rozgrywa się fabuła (lub raczej obiegowym opiniom o niej, bo były to czasy strasznej ciemnoty i zacietrzewienia ideologicznego i zarówno zwolennicy starych porządków jak i reformatorzy czy rewolucjoniści rzadko postępowali racjonalnie), z drugiej jednak reżyser pozostawił margines na wątpliwości (scena przy wannie).

ale też ruszający się w kieszeni ptak i jakby na to nie patrzeć "uzdrowienie" żony. Film ciekawy i oby takich więcej.

„Boże, ratuj, jak to mnie ,,Daas" zachwyca, kiedy mnie nie zachwyca?" mnie Daas nie zachwyca, chociaż zauważyłem ,,proste, niemal liniowe wątki" i ,,wszystko co jest podane na tacy". Może jestem odmóżdżony. A takie mądre wypowiedzi czytam z nabożną czcią na moich odmóżdżonych kolanach. Pod nick Borys_17 podszywasz się osobiście Adrianie Panku, czy jesteś kim z rodziny tragicznie nieudolnego reżysera? Boże, ratuj przed takimi filmami.

Podpisuję się pod wypowiedzią Kolegi :) Mnie niestety też nie zachwyca... chociaż scenę ze Stenką obejrzałam z przyjemnością.